per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
15
28
26
Research Paper
مقایسه تاثیر تمرین مقاومتی با استراحت فعال و غیرفعال بر تغییرات سطح فعالیتی لاکتات خون بازیکنان فوتبال
Comparison of resistance trainings with active and passive rest on changes level of lactate blood activity of soccer players
حمید رجبی
1
عباس کیهانیان
2
دانشیار دانشگاه خوارزمی
دانشجوی دکتری دانشگاه گیلان
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین مقاومتی با استراحت فعال (به صورت تناوبی و با استفاده از خود تمرین مقاومتی کم شدت تر) و غیرفعال بر تغییرات سطح فعالیتی لاکتات خون بازیکنان فوتبال بود. 16 بازیکن فوتبال جوانان سپاهان به صورت تصادفی به گروه تمرین مقاومتی با استراحت فعال (قد 68/6±78/177 سانتیمتر، وزن 97/7±88/64 کیلوگرم، سن 83/0±22/18 سال و درصد چربی 80/1±47/20) و گروه استراحت غیرفعال (قد 68/6±78/177 سانتیمتر، وزن 97/7±88/64 کیلوگرم، سن 83/0±22/18 سال و درصد چربی 80/1±47/20) تقسیم شدند. آزمون Vo2max، Tmax، RAST و هاف در پیش و پسآزمون انجام شد و میزان لاکتات پس از این آزمونها اندازه گیری گردید. برنامه تمرین به مدت 8 هفته و هفتهای 2 جلسه در 10 حرکت و با 30 الی 50 درصد قدرت بیشینه انجام شد. با این تفاوت که گروه استراحت فعال سه نوبت فعالیت 20 تکراری را در 30 ثانیه انجام داد و فاصله بین 30 ثانیهها با دو نوبت فعالیت 10 تکراری تکمیل شد اما گروه استراحت غیرفعال 4 نوبت فعالیت 20 تکراری در 30 ثانیه و 30 ثانیه استراحت غیرفعال بین نوبتها داشتند. پس از تعیین نرمالیتی توسط آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و با سطح اطمینان 0.05≥ α استفاده شد. نتایج، افزایش معناداری را در سطح لاکتات بین دو گروه در Vo2max، RAST، Tmax و هاف شبیه به تغییرات عملکردی در این آزمونها به سود گروه استراحت فعال نشان داد. در مجموع نتایج نشان داد، تمرین مقاومتی با استراحت فعال نسبت به تمرین مقاومتی با استراحت غیرفعال سبب میشود که ظرفیت بیهوازی تا حد بیشتری توسعه یابد و بازیکنان بتوانند سطح لاکتات بیشتری را نسبت به پیشآزمون تحمل کنند و از این طریق سطح عملکردی خود را افزایش دهند.
This study examined the effect of muscular strength training on soccer players ’lactate level. sixteen players participated in the study, where both the active rest training group in between sets in strength training (ARG, n=9) and passive rest training group in between sets in strength training (PRG, n=7) participated in 8 weeks of muscular strength training twice per week with 10 exercise from 30 to 50 maximal strength. After determining the normality by Kolmogorov- Smirnov test, a Repeated Measure with a significant level of ≥α0.05 was used. The results indicate that after the training period Between-group improvement was significantly higher in the ARG compared with the PRG for VO2max, time to exhaustion, Rast test, and Hoff test. Finally, the results showed that the resistance training with active rest causes improvements in ’lactate level of soccer players compare to resistance training with passive rest in the pre-competitive season.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_26_6bfce3400585816b539fa2da736b6652.pdf
استراحت فعال و غیرفعال
تمرین تناوبی مقاومتی و لاکتات خون
Interval resistance training
Active and passive rest
Lactate blood
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
29
42
27
Research Paper
اثر یک دوره تمرین قدرتی با دو الگوی باردهی متفاوت (هرمی دوگانه و هرمی مسطح) بر قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بیهوازی در جودوکاران جوان
The effects of one period strength training with two loading patterns (double-pyramid & flat pyramid) on muscle strength, endurance, hypertrophy and anaerobic power in judo young athletes
یعقوب حسینی
h_yaghob@yahoo.com
1
غلامرضا نعمتی
nemati8@yahoo.com
2
بهمن میرزایی
bmirzaei2000@yahoo.com
3
مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه مرکز هرسین
دانشگاه گیلان
دانشیار دانشگاه گیلان
هدف از این پژوهش، مطالعة اثر یک دوره تمرین قدرتی با دو الگوی باردهی متفاوت (هرمی دوگانه و هرمی مسطح) بر قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بیهوازی جودوکاران جوان بود. به همین منظور تعداد 24 نفر از جودوکاران شهر کرمانشاه که حداقل 6 ماه سابقه تمرین جودو داشتند (سن 54/1±03/19 سال، قد 14/4±24/177 سانتیمتر، وزن 60/10±73/71 کیلوگرم و چربی بدن04/6±60/13 درصد) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها به صورت تصادفی در سه گروه تمرینی با الگوی هرمی دوگانه (8نفر)، الگوی هرمی مسطح (8نفر) و گروه کنترل (8نفر) تقسیم شدند. قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بیهوازی جودوکاران قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازهگیری شد. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع دادهها با استفاده از آزمون کلموگراف-اسمیرنف، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بیهوازی وجود ندارد (P<0·05). اما تفاوت معناداری بین آنها و گروه کنترل مشاهده شد. نتایج این مطالعه پیشنهاد میکند دو برنامه متفاوت تمرین مقاومتی مورد استفاده، نتایج مشابهی در افزایش قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بیهوازی در جودوکاران جوان ایجاد میکنند.
The aim of this study was to investigate the effects of one Period strength training with two loading patterns (double-pyramid & flat pyramid) were employed to study their effects on selected on muscle strength, endurance, hypertrophy and anaerobic power of young judos. For this purpose, 24 judos volunteered to participate. Subjects (age 19.03± 1.54 years; height 177.24± 4.14 cm; weight 71.73±10.60 Kg and BF% 13.60±6.04) had a history of at least 6 months of judos training. The subjects were randomly divided into 3 groups; a control group (n=8), and two resistance training groups: a group using the DP loading pattern (n=8); and a group using the FP loading pattern (n=8). The subjects trained for 8 weeks using two selected loading patterns. After assurance the normal data distribution (Kolmogorov– Smirnov test), One way analysis of variance for, Tukey's post-hoc test showed muscular endurance and strength, hypertrophy and anaerobic power did not indicate any significant differences between the two training groups; however, this difference was significant for the control group (P<0·05). In conclusion, it seems that both training models were suitable for increasing strength, endurance, hypertrophy and anaerobic power in young judo.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_27_5638a453af3d1ab2799299ff7560e174.pdf
تمرینات قدرتی
الگوی باردهی هرمیمسطح
الگوی باردهی هرمیدوگانه
جودوکار
Resistance Training
Double-pyramid loading pattern
Flat pyramid loading pattern Judder
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
43
54
28
Research Paper
ترکیب ویتامین E و تمرین شدید بر استرس اکسیداتیو بیضه و اسپرماتوژنز در موشهای نر
The combination of vitamin E supplementation and intensive exercise on testicular oxidative stress and spermatogenesis in male rats
عباس صارمی
saremi_a56@yahoo.com
1
سعید چنگیزی آشتیانی
2
ابولفضل کلانتری
3
استادیار دانشگاه اراک
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی اراک
دانشگاه اراک
هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر مکمل سازی ویتامین E بر مارکرهای استرس اکسیداتیو بیضه و اسپرماتوژنز حین 8 هفته تمرین شدید در موشهای نر بود. سی سر موش (سن: 3 ماه، وزن: 10± 247 گرم) به صورت تصادفی به گروههای کنترل (10 سر)، تمرین شدید (10 سر) و تمرین شدید+مکمل (10 سر) اختصاص داده شدند. برنامه شدید تمرین شنا 5 روز در هفته و برای 8 هفته اجرا شد. در گروه تمرین شدید+مکمل، ویتامین E با دوز 50 میلی گرم/کیلوگرم/روز تزریق میشد. تمام حیوانات کشته و بیضهها جهت ارزیابی شاخصهای مختلف جمعآوری شدند. دادهها توسط نرم افزار آماری SPSS 15 و آزمون تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند. افزایش معنادار در سطوح مالون دآلدهید (MDA) (P<0.02) و کاهش معنادار در کیفیت اسپرماتوژنز بیضه گروه تمرین شدید مشاهده شد (P<0.03). در گروه تمرین شدید+مکمل ظرفیت آنتیاکسیدانی تام بیضه به طور معنادار افزایش یافت (P<0.03). در حالی که سطوح MDA و کیفیت اسپرماتوژنز بدون تغییر باقی ماند (0.05P>). این نتایج پیشنهاد میکند که مکمل سازی با ویتامین E ممکن است در حفاظت از اثرات محتمل منفی تمرین شدید بر اسپرماتوژنز و ظرفیت باروری موثر باشد.
The aim of the present study was to evaluate the influence of vitamin E supplementation on selective testes oxidative stress markers and spermatogenesis during 8 weeks of intensive training in male rats. A total of 30 male rats (age: 3 months, weight: 247±10g) were randomly assigned to Control (C, n=10), intensive exercise (IE, n=10) and intensive exercise + supplement (IE+S) groups. The intense exercise protocol consisted of 5 days per week of training for 8 weeks. In IE+S group, vitamin E was injected at a dose of 50 mg/kg/day. All the animals were killed and testes were collected for evaluation of different parameters. Data were analyzed using SPSS-15 and ANOVA test. A significant elevation in malon di aldehyde (MDA) levels (P<0.02) along with significant reduction in spermatogenesis quality (P<0.03) were observed in testes of IE group. In the IE+S group, testes total antioxidants capacity (FRAP) significantly increased (P<0.03), whereas MDA levels and spermatogenesis quality remained unchanged (P>0.05). These results suggest that the vitamin E supplementation may be effective in protecting the probable aggravating effects of intensive exercise on spermatogenesis and fertility capacity
https://spj.ssrc.ac.ir/article_28_478db6e220dbe7bf1496d394bba01219.pdf
آنتی اکسیدانها
تمرین شدید
استرس اکسیداتیو
اسپرم
Antioxidants
Intensive exercise
Oxidative Stress
Sperm
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
55
68
29
Research Paper
ارتباط بین توان هوازی با سطح فعالیت بدنی و عوامل تن سنجی در پسران 16-12 سال
The relationship between aerobic power to physical activity levels and anthropometric factors among 12-16 years old boys
مرتضی حاجی نیا
m.hajinia1361@gmail.com
1
محمدرضا حامدی نیا
mrhamedinia@shu.ac.ir
2
امیرحسین حقیقی
ah.haghighi292@yahoo.com
3
دانشگاه حکیم سبزواری
استاد دانشگاه حکیم سبزواری
دانشیار دانشگاه حکیم سبزواری
این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین توان هوازی با سطح فعالیت بدنی و عوامل تن سنجی در پسران 16-12 سال طراحی و مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تعداد 275 نوجوان پسر 16-12 ساله شهر بردسکن با استفاده از نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ویژگیهایی شامل قد، وزن، BMI، WHR، درصد چربی بدن، سطح فعالیت بدنی، سطح بدن و Vo2max آزمودنیها محاسبه شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار spss15 و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، رگرسیون چند متغیره، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام شد. بین توان هوازی با سن (0.35- r =)، وزن (0.34-r =)، درصد چربی (0.47-r =)، BMI (0.42-r=)،WHR(0.20-r =) و سطح بدن (0.30-r =) ارتباط معکوس معناداری مشاهده شد (0.01>P). بین قد و توان هوازی ارتباط معناداری مشاهده نشد (0.14-r =). همچنین بین سطح فعالیت بدنی و توان هوازی ارتباط مستقیم معناداری مشاهده شد (r=0.47). مقادیر توان هوازی گروه سطح بالای فعالیت بدنی به طور معناداری نسبت به دو گروه سطح فعالیت بدنی متوسط و پایین بیشتر بود. مهمترین متغیرها در پیشبینی اکسیژن مصرفی بیشینۀ نسبی پسران سن، درصد چربی بدن و فعالیت بدنی بود. میزان توان هوازی و سطح فعالیت بدنی با افزایش سن کاهش معناداری یافت. میتوان نتیجه گیری نمود سن، درصد چربی بدن و فعالیت بدنی از عوامل موثر بر اکسیژن مصرفی بیشینۀ نسبی پسران است.
This study designed and investigated the Relationship between aerobic power to physical activity levels and anthropometric factors among 12-16 Year- Old Boys. Therefore 275 Bardaskan's male adolescents aged 12-16 selected using random cluster sampling. subject Characteristics include height, weight, BMI, WHR, body fat percent, physical activity level, body surface area and aerobic power, where was measured using the validated methods. Data were analyzed using Pearson correlation and Spearman correlation coefficients, multiple regression and Anova in SPSS version 15. The results showed that there was significant inverse relationship between aerobic power and indicators of age (r=-0.35), weight (r=-0.34), fat percent (r=-0.47), BMI (r=-0.42), WHR (r=-0.20), and body surface area (r=-0.30) (p<0.01). There was not significant correlation between aerobic power and Height (r=-0.14).There was significant positive correlation between aerobic power and Physical activity levels (PAL) (r=0.47). Aerobic power was significantly higher in subjects with high level PAL than subjects with moderate and low PAL. The Rates aerobic power and level of physical activity was significantly decreased with increasing age. It can be concluded that regard to PAL increase in subjects with high BMI, WHR, Weight, body fat percentage is useful to prevent from reduction of cardiopulmonary fitness. As well as Age, body fat percentage and physical activity were factors that affected the relative maximum oxygen uptake of boys.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_29_4d3da7c05daa827fb25a842592e5dd1b.pdf
توان هوازی
ترکیب بدن
سطح بدن
فعالیت بدنی
Aerobic Power
Body Composition
Body surface
Physical Activity
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
69
82
30
Research Paper
مقایسه تاثیر 12 هفته مصرف ویتامینE و فعالیت بدنی منظم بر سطوح آنزیمهای کبدی مبتلا به کبد چرب غیرالکلی
The effect of 12 week vitamin E supplementation and regular physical activity on selected liver enzymes of non-alcoholic fatty liver patients
لعیا اسلامی
1
فرهاد رحمانی نیا
frahmani2001@yahoo.com
2
بابک نخستین روحی
b.nakhostinroohi@iauardabil.ac.ir
3
دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
استاد دانشگاه گیلان
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
پژوهش حاضر با هدف مقایسه آثار 12 هفته مصرف ویتامینE و فعالیت بدنی منظم برسطوح آنزیمهای کبدی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به عمل آمد. بیست نفر افراد بالغ مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی با میانگین سنی 1/8±8/41سال در این پژوهش به طور داوطلبانه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه ده نفره تقسیم شدند.گروه A شامل بیمارانی بود که روزانه دو عدد قرص ویتامین E، 400 میلیگرم صبح و شب به مدت 12 هفته دریافت میکردند و گروه B شامل بیمارانی بود که فعالیت بدنی برنامه ریزی شده و منظم انجام میدادند. آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) سرم خونی و سونوگرافی کبد برای ارزیابی میزان چربی کبدی، قبل و بعد از مداخله درمانی مورد اندازه گیری قرار گرفت. در هر دو گروه درمانی مقادیر آنزیمهای کبدی پس از درمان کاهش قابل توجهی نشان دادندP<0.05) )، اما تفاوت بین گروهی معناداری بین سطح آنزیمهای کبدی دو گروه وجود نداشت (P>0.05). در سونوگرافی انجام شده پس از مداخله درمانی در هر دو گروه کاهش معناداری بین درجه چربی کبدی ملاحظه گردیدP<0.05) )، اگرچه در بین گروههای مورد بررسی تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (P>0.05(. به نظر میرسد انجام فعالیت بدنی منظم بدون در نظر گرفتن نوع رژیم غذایی و یا کاهش وزن میتواند باعث کاهش آنزیمهای کبدی و شواهد سونوگرافیک کبد چرب شود که با توجه به اثرات جانبی مصرف دراز مدت ویتامین E میتواند جایگزین مناسبی برای این دارو باشد.
The purpose of this research was to evaluate the effects of 12 week vitamin E supplementation and regular physical activity on level of liver enzymes in non-alcoholic fatty liver patients. Thirty patients suffering from non-alcoholic fatty liver participated in this research voluntarily .They were randomly divided into two groups: Group A (patients who use two 400 mg vitamin E tablet daily in the morning and at night for 12 weeks, n=10), and group B (patients who received programmed regular physical exercise, n=10). Aspartate amino transferase (AST), Alanine amino transferase (ALT), and alkalin phosphatase (ALP) Enzymes were measured. Sonography was used to measure fatty steatosis grade. In sonography, although there was no significant difference in fatty steatosis grade between groups (p>0.05), there was significant decrease after treatment in both groups compared with pre-treatment (p<0.05). All liver enzymes were decreased in both groups after treatment compared with pre-treatment (p<0.05). There was no significant differences between groups (p>0.05). It seems that regular physical activity without considering the kind of diet or weight loss results in decreasing liver enzymes and ultrasound evidences in non-alcoholic fatty liver patients. According to side-effects of long duration supplementation of vitamin E, regular physical activity can be more suitable method to treat non-alcoholic fatty liver.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_30_04a2359dabc05160883a44171bf5704e.pdf
کبد چرب غیرالکلی
فعالیت بدنی
ویتامین E
آمینوترانسفراز
Non-alcoholic fatty liver
Vitamin E
Physical Activity
Aminotransferase
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
83
94
12
31
Research Paper
اثر تخلیه گلیکوژنی و افزایش مجازی سطوح لاکتات بر پاسخ CGRP سرم به تمرین استقامتی
The effect of glycogen depletion and lactate clamp on serum CGRP response to endurance training
محمود خانی
mahmoudkhani64@yahoo.com
1
روح الله نکویی
r_nikooie@uk.ac.ir
2
حمید معرفتی
3
دانشگاه شهید باهنر کرمان
استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تخلیه گلیکوژنی بر پاسخ CGRP در حین تمرین استقامتی و اثر احتمالی لاکتات بر آزاد سازی آن در شرایط استراحت بود. 10 نفر دانشجوی مرد فعال تربیت بدنی با میانگین سن 67/1±4/22، وزن 56/5 ± 28/71 و شاخص توده بدنی 07/1 ± 31/23 به صورت هدفمند انتخاب و در 4 وهله مجزا با حداقل فاصله زمانی یک هفته 4 آزمون جهت سنجش Pmax، انجام فعالیت استقامتی حاد پس از تخلیه گلیکوژن (کوشش تخلیه)، فعالیت استقامتی حاد (کوشش کنترل) و کلمپ لاکتات انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از پایان سه کوشش اخیر، نمونه خونی جهت اندازهگیری غلظت لاکتات پلاسما، CGRP و تریگلیسریدسرم جمعآوری گردید. اندازهگیری لاکتات و CGRP به ترتیب با روش های RIA و ELISA انجام و جهت تعیین تفاوت متغیرها بین دو کوشش کنترل و تخلیه از آزمون آماری t وابسته استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از افزایش معنادار غلظتCGRP بعد از انجام کوشش تخلیه (0.001>P)، کوشش کنترل (0.001>P) و کوشش کلمپ لاکتات (0.001>P) نسبت به مقادیر اولیه آن بود. همچنین مقادیر CGRP سرم بلافاصله بعد از تمرین، بین کوشش های کنترل و تخلیه تفاوت معنادار داشت (0.01>P). ارتباط معناداری بین سطوح لاکتات پلاسما و غلظت های CGRP سرم یافت شد (0.01>P). ضمن این که مقادیر تریگلیسریدسرم بلافاصله بعد از تمرین، بین کوشش های کنترل و تخلیه تفاوت معنادار داشت(0.01> P). به طور خلاصه، نتایج پژوهش نشان داد تمرین استقامتی حاد موجب افزایش معنادار در غلظت CGRP سرم میشود و احتمالا دلیل این افزایش، شرکت CGRP در راه اندازی مسیر اکسیداسیون چربی است. همچنین با توجه به نتایج کلمپ نیز میتوان از لاکتات به عنوان عامل احتمالی افزایش CGRP در حین تمرین استقامتی نام برد.
The effect of glycogen depletion on CGRP response to endurance training and possible role of lactate on resting CGRP release were investigated in the present study. Ten active men with age 22.4 ± 1.67, weight 71.28 ± 5.56 and BMI 23.31 ±1.07 were participated in the study. In four separated sessions with at least one week wash out time between them, Each subject performed the Pmax test, acute time trial endurance exercise (control test), acute time trial endurance exercise after glycogen depletion (depletion test) and lactate clamp test. The blood samples were collected before and immediately after each test in order to determination of plasma lactate, serum CGRP and triglyceride concentrations. Plasma lactate and serum CGRP concentration were determined by RIA and ELISA techniques, respectively. The differences of variables between depletion and control tests were determined by one-paired sample t test. Serum CGRP concentration was significantly increased from its baseline values in control (P<0.001), depletion (P<0.001), and lactate clam tests (P<0.001). In addition, significant difference was found on post exercise value of serum CGRP concentration between control and depletion tests (P<0.01). There was a significant relationship between the levels of plasma lactate and serum CGRP concentration (P<0.01). Immediately after exercise, serum triglyceride concentration was significantly different between control and depletion tests (P<0.01). In summary our results shown that acute endurance exercise increase CGRP concentration and it likely incorporates in fat oxidation pathways. Also, regarding to the result of lactate clamp test, increase in serum CGRP concentration can be attributed to elevation of blood lactate concentration.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_31_f52dcede75ecb84909a1b41a14705b99.pdf
CGRP
لاکتات
تخلیه گلیکوژنی
کلمپ لاکتات
CGRP
Lactate
Glycogen depletion
Clamp lactate
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
95
108
32
Research Paper
پاسخ برخی از شاخصهای فشار اکسایشی و التهابی به یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در اثر سازگاری ناشی از هشت هفته تمرین تداومی دویدن
Response of some oxidative stress and inflammatory indicators to an acute exercise session following adaption to 8 weeks running training
حمید دانشمندی
daneshmandihamid@rocketmail.com
1
عفت بمبئی چی
e.bambaeichi@yahoo.com
2
نادر رهنما
rahnamanader@yahoo.com
3
دانشگاه اصفهان
دانشیار دانشگاه اصفهان
دانشیار دانشگاه اصفهان
هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تداومی دویدن بر میزان ترشح برخی از آنزیمهای اکسایشی و سطوح پروتئنی فاز حاد به دنبال یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت بود. در این پژوهش 20 مرد سالم غیر فعال (سن: 50/2±95/23 سال، وزن: 46/6±85/73 کیلوگرم و قد: 75/4±174 سانتی متر) شرکت کردند که به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی و کنترلتقسیم شدند. در ابتدا، قبل و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت نمونه گیری خون به منظور تعیین میزان هاپتوگلوبین آزاد سرم (HP)، کراتین فسفو کیناز (CPK) و لاکتات دی هیدروژناز (LDH) سرم انجام شد و سپس آزمودنیهای گروه تجربی برای مدت هشت هفته و هفتهای سه جلسه به تمرینات تداومی دویدن پرداختند. در ابتدا، تمرینات با شدت 60 – 65 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه و مدت 20 دقیقه آغاز و در مراحل پایانی دوره به شدت 85 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه و مدت 30 دقیقه رسید. بعد از هشت هفته، مجدداً نمونه گیری خون قبل و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت جهت اندازهگیری متغیرها گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از روش آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه گیریهای مکرر و t مستقل استفاده شد. سطح معناداری 0.05≥P در نظر گرفته شد. تفاوت معناداری در سطوح HP سرم (P=0.035) و LDH سرم (P=0.001) در گروه تجربی در جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت دوم مشاهده شد. سطوح HP سرم ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین تداومی دویدن کاهش معناداری نشان داد (P=0.031). همچنین، تفاوت معناداری بین اختلاف میانگینهای سطوح LDH سرم در جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت دوم بین دو گروه مشاهده شد (P=0.012). به طور کلی میتوان گفت که هشت هفته فعالیت تداومی دویدن باعث ایجاد سازگاری و کاهش فشار اکسایشی و التهابی ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در مردان سالم غیر فعال میگردد.
The purpose of this study was to assess effect of eight weeks running continuous training on some oxidative enzyme response and concentration of acute phase protein after acute exercise session. Twenty sedentary healthy males were selected (Mean±SD; age: 23/95±2/50 yrs, weight: 73/85±6/46 kg, height: 174±4/75 cm) and randomly divided into equal two groups: experimental and control. At beginning, before and after one acute exercise session، blood samples were taken for evaluating serum haptogolobin (HP), creatine phosphokinase (CPK) and lactate dehydrogenase (LDH). Then the experimental group was trained endurance running for eight weeks, 3 times per week. Initially, training started with % 60- 65 intensity of maximum heart rate reserve and took 20 minute time and finished with %85 maximum heart rate reserve intensity and took 30 minute time in last session. After eight weeks, all subjects participated in second acute exercise session and blood samples were taken again. Data were analyzed using repeated measure ANOVA and independent t test. Significance was indicated by P values ≤0.05. A significant difference was observed in levels of HP serum (P=0.035) and LDH serum (P=0.001) in the second acute session in experimental group. Also serum HP level was significantly decreased after one acute session following eight weeks continuous running (P=0.031). When two groups compared, a significant difference was observed in serum LDH in second acute exercise (P=0.012). It can be concluded that eight weeks of continuous running training in sedentary healthy males cause of adaptation and decrease of generation oxidative Stress and Inflammatory indicators following acute exercise.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_32_7a3fa0f0b0321bcc3809bd7b3e962b7a.pdf
تمرین تداومی دویدن
فسفو کراتین کیناز
لاکتات دی هیدروژناز
هاپتوگلوبین
فعالیت ورزشی کوتاه مدت
Continuous running training
Creatine phosphokinase
Lactate Dehydrogenase
Haptogolobin
Acute Exercise
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
109
124
33
Research Paper
تأثیر تمرینات توأم هوازی و مقاومتی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و شاخصهای سرمی عملکرد کلیوی در مردان مبتلا به دیابت نوع دو
The effects of a combined aerobic and resistance exercise training on GFR and serum factors of renal function in men with type 2 diabetes
محمدعلی سمواتی شریف
m-samavati@basu.ac.ir
1
حجت الله سیاوشی
2
استادیار دانشگاه بوعلی سینا همدان
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
هدف از این پژوهش تأثیر تمرینات توأم مقاومتی و هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح خونی فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیوی در بیماران دیابت نوع دو بود. تعداد 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (میانگین سن 73/52 سال، میانگین وزن 82 کیلوگرم، میانگین نمایه توده بدن 51/30 کیلوگرم بر مجذور متر، میانگین قند ناشتا 92/155 میلیگرم در دسیلیتر) به طور تصادفی در دو گروه تجربی (N=10) و گروه کنترل (N=10) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی و مقاومتی را سه بار در هفته و برای مدت 10 هفته انجام دادند و گروه کنترل فعالیتهای معمول خودشان را انجام دادند. نمونههای خونی برای اندازهگیری سطوح سرمی فاکتورهای اوره، کراتینین و اسید اوریک و میزان فیلتراسیون گلومرولی در ابتدا و پایان پروتکل تمرینی از آزمودنیها گرفته شد. از آزمونهای t وابسته و t مستقل برای ارزیابی تفاوت معناداری در قبل و بعد از دوره تمرینی بین گروه کنترل و گروه تجربی استفاده شد. سطح معناداری P≤0.05 در نظر گرفته شد. میزان فاکتورهای اوره و کراتینین و میزان فیلتراسیون گلومرولی در گروه تجربی در پسآزمون نسبت به پیشآزمون کاهش معناداری پیدا کرده بود (0.05≥P) درحالیکه در گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. سطح فاکتور بیوشیمیایی اسید اوریک در هیچکدام از گروهها تغییر معناداری پیدا نکرد. نتایج این پژوهشها نشان میدهد که تمرینات توأم هوازی و مقاومتی میتواند میزان فیلتراسیون کلیوی و سطوح سرمی اوره و کراتینین را در بیماران دیابتی نوع دو بهبود دهد.
The aim of this research was to effects of a combined resistance and aerobic exercise program on Glomerular Filtration Rate (GFR) and Biochemical factors serum levels relationship with renal function in type II diabetic patients. 20 patients with type two diabetes (mean age 52.73 years, mean weight 82 kg, mean BMI 30.51 kg/m2, mean FBS 155.92 mg/dl) were randomly assigned to either an experimental group (N=10) or a control group (N=10). The experimental group performed thrice a week for 10 weeks of aerobic and resistance training and control group continued with their usual activities. For measuring Urea (BUN), Creatinin (Cr) and Uric Acid (UAc) serum levels and Glomerular Filtration Rate, blood samples were obtained in 2 stages, weeks zero and ten. T-student and paired T-tests was used to compare before and after exercise training between groups. Statistical significance was assumed at P ≤ 0.05. Blood Urea (BUN) and Creatinin (Cr) and Glomerular Filtration Rate was significantly decreased in experimental group (P≤ 0.05); whereas this difference in these factors in control group was not significant. The Uric Acid (UAc) factor serum level in two groups was not significant. The findings of this research showed that combined resistance and aerobic exercise training causes a significant improvement in Glomerular Filtration Rate and Urea (BUN) and Creatinin (Cr) serum level in patients with type II diabetes.
https://spj.ssrc.ac.ir/article_33_6dc823754419d136e9ad238343c52565.pdf
اسید اوریک
اوره
کراتینین
تمرینات قدرتی
تمرینات استقامتی
Uric acid (UAc)
Urea (BUN)
Creatinin (Cr)
Strength training
Endurance training
per
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)
فیزیولوژی ورزشی
2322-164X
2476-7050
2014-10-23
6
23
125
136
34
Research Paper
تاثیر 6 هفته تمرین اینتروال بر سطوح HIF-1α ریه رتهای در حال بالیدگی
Effect of 6-week interval training on the levels of lung HIF-1α in the maturing rat
شادمهر میردار
shadmehr.mirdar@gmail.com
1
احسان عرب زاده
ehsan_arabzadeh2013@yahoo.com
2
مهدی هدایتی
hedayati@endocrine.ac.ir
3
دانشیار دانشگاه مازندران
دانشگاه مازندران
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر6 هفته تمرین اینتروال فزاینده بر سطوح HIF-1α ریه رتهای در حال بالیدگی بود. در پژوهش حاضر، برای بررسی اثر یک دوره تمرین اینتروال فزاینده بر پروتئین HIF-1α ریه، 30 سر موش صحرائی ویستار نر سه هفتهای با میانگین وزنی 9±68 گرم، بعد از دو هفته آشنایی به طور تصادفی به سه گروه پایه، تمرین اینتروال فزاینده و کنترل تقسیم شدند. برنامهی تمرینی برای گروه تمرین اینتروال فزاینده به مدت 6 هفته به صورت تناوبی با 10 تکرار 1 دقیقهای و استراحت فعال 2 دقیقهای انجام شد. اندازهگیری HIF-1α با استفاده از کیت به روش ELISA انجام شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرین اینتروال فزاینده سبب کاهش معنادار وزن بدنی و وزن تر ریه رتها به ترتیب 8/17 و 02/42 درصد نسبت به گروه کنترل شد. همچنین بین سطوح HIF-1α گروه تمرین اینتروال فزاینده در مقایسه با گروه پایه و کنترل افزایش معناداری (P
The purpose of this study was to investigate the effects of 6-week Incremental Interval Training (IIT) on the levels of lung HIF-1α in the maturing rat. In this study, to assess the effect of two period IIT on lung HIF-1α protein, 30 Newborn three-week old male Wistar rats (68±9 g) after one week familiarization were randomly divided into basic, IIT and control groups. Interval training program for IIT group was performed with 10 reps 1-minute and 2-minute active rest for 6 weeks. Measurement of HIF-1α was performed by ELISA kits. The results of this study showed that IIT significantly Decreased body weight and lung weight of rats were 17/8 and 42/02 percent respectively as compared with the control group. Also significantly increased (P
https://spj.ssrc.ac.ir/article_34_955e80af4c87abcdd71e4ad6bfd70063.pdf
تمرین اینتروال فزاینده
هایپوکسی
HIF-1α
بالیدگی
Incremental interval training
Hypoxia
HIF-1α
Maturation