پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)فیزیولوژی ورزشی2322-164X145520221122Effect of Exercise Training on Middle Cerebral Artery Blood Flow Velocity: A Meta-Analytic Studyتاثیر تمرین ورزشی بر سرعت خون در شریان مغزی میانی: یک مطالعه فراتحلیلی1748289310.22089/spj.2022.11562.2164FAحسیناسمعیلی رادکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایراناعظمزرنشاناستادیار فیزیولوژی ورزش گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران0000-0002-6037-2952کریمآزالی علمداریدانشیار فیزیولوژی ورزش گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران0000-0002-6134-1912Journal Article20211016Aim: was to determine the effect of exercise training, higher cardiopulmonary fitness and/or physical activity history on middle cerebral artery blood flow velocity (MCAv) in healthy subjects. <br />Methodology: Interventions investigated on healthy adults published in peer-reviewed journals up to July 2020 were searched in PubMed, Google Scholar, SID and Magiran databases. <br />Totally, 14 studies (including on 21 interventions) comprised from those with pre- and post-intervention design (7 studies) and others with ex post facto design (7 studies) fulfilled the eligibility criteria. The random effects model was used for analysis of the data reported as Difference in Means using CMA2 software. Moreover, correlations between the effect sizes of exercise training or physical fitness level on MCAv with subjects’ age, maximal oxygen consumption, mean arterial pressure, body weight, body mass index, resting heart rate, end-tidal carbon dioxide partial pressure and also with the duration of exercise training were assessed using simple random model meta-regression.<br />Results: Exercise training causes a non-significant increase of 0.569 cm/s in MCAv (p= 0.60) regardless of the subjects’ characteristics as well as the number of training weeks. Additionally, no significant correlations were observed in Meta regression assessments (p>0.05). <br />Conclusion: At present it is not possible to rely on the effects of exercise training, higher cardiopulmonary fitness and/or subjects’ exercise history to improve cerebral blood flow or prevent its reduction. However, more clinical trials are still warranted to be done in this area.هدف: شامل تعیین تاثیر تمرین ورزشی، سطح آمادگی قلبی تنفسی بالاتر و یا سابقه فعالیت بدنی بر سرعت جریان خون در شریان مغزی میانی (MCAv) افراد سالم بود. <br />روششناسی: مداخلات بررسی شده بر روی بزرگسالان سالم منتشر شده در مجلات پژوهشی تا قبل از پایان جولای سال 2020 میلادی در پایگاه های Pubmed، Googlescholar، SID و Magiran جستجو شدند. در کل 14 تحقیق (شامل 21 مداخله) متشکل از هفت تحقیق دارای طرح پیش و پسآزمون و هفت تحقیق دارای طرح علّی پس از وقوع، شاخصهای شمول در فراتحلیل را کسب کردند. مدل اثرات تصادفی برای تحلیل دادههای گزارش شده بر حسب اندازه اثر اختلاف میانگین توسط نرمافزار CMA2 استفاده شد. بهعلاوه، همبستگی بین اندازههای اثر تمرین ورزشی یا سطح آمادگیجسمانی بر MCAv با سن، حداکثر اکسیژن مصرفی، فشار متوسط سرخرگی، وزن، شاخص توده بدن، ضربان قلب استراحتی، فشار سهمی دیاکسیدکربن انتهای بازدم و همچنین مدت زمان اجرای تمرینات ورزشی با فرا رگرسیون مدل تصادفی ساده بررسی شد. <br />نتایج: تمرین ورزشی بدون توجه به ویژگیهای آزمودنیها و تعداد هفتههای تمرین، سبب افزایش غیر معنیدار 569/0 سانتیمتر بر ثانیهای درMCAv (60/0p=) میشود. همچنین در بررسیهای فرارگرسیونی نیز همبستگیهای معنیداری مشاهده نشد(05/0<p). <br />نتیجهگیری: در حال حاضر نمیتوان به تاثیر تمرین ورزشی، آمادگی جسمانی قلبی-تنفسی و یا داشتن سابقه ورزشی برای بهبود جریان خون مغزی یا جلوگیری از افت جریان خون مغزی اتکا کرد. با اینحال، هنوز نیاز به انجام کارآزماییهای بالینی بیشتر در این زمینه وجود دارد.https://spj.ssrc.ac.ir/article_2893_2bb262cc9acf5b07863ffc35e6d7ec4f.pdfپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)فیزیولوژی ورزشی2322-164X145520221122The comparison effects of a period of high intensity interval training and continues training on SIRT3 and antioxidant defense system of gastrocnemius muscle in female aged ratsمقایسه یک دوره تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی بر پروتئین SIRT3 و دفاع ضد اکسایشی عضله دوقولوی رت های ماده سالمند4970220610.22089/spj.2020.9044.2040FAعلیعسکریانگروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران0000-0003-3850-811xعباسعلیگائینیهیئت علمی دانشگاه تهران0000-0002-8679-0669محمدرضاکردیهیات علمی، دانشگاه تهران0000-0002-7999-4292سیروسچوبینهدانشگاه تهران0000-0003-4466-0986Journal Article20200607the aim of this study was to comparison of 12 weeks of high intensity interval training and continues training on SIRT3 and superoxide dismutase (SOD) activity in gastrocnemius muscle of aged female Wistar rats. Methods: 15 female Wistar rats (age= 18 month, weight= 270-350 g) were chosen and divided into 3 groups; high intensity interval training (HIIT), Continues training (CT), and Control. After determining rat’s VO2max, progressive HIIT and CT protocols were designed with the intensity corresponds to 85-90% VO2max and 65-70 % VO2max, respectively and training duration in HIIT was approximately half of CT. 48 hours after the last training session, rats were sacrificed and their gastrocnemius muscle samples were saved for further analysis. Results: This study showed a significant difference of SIRT3 between HIIT, CT, and control group (p=0.001) (Controlهدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه 12 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی بر مقادیر پروتئین سیرتوئین3 (SIRT3) و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز عضله دوقولوی رتهای ماده سالمند بود. روشها: 15 سر رت ماده نژاد ویستار (سن 18 ماه، وزن 17.34± 281 گرم) انتخاب و در سه گروه تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT)، تمرین تداومی (CT) و کنترل طبقه بندی شدند. پس از ارزیابی حداکثر اکسیژن مصرفی رتها، تمرینهای تناوبی خیلی شدید و تداومی به شکل پیشرونده و به ترتیب با شدت 85-90 % و 65-70% VO2max به گونهای طراحی شدند که زمان HIIT تقریبا نصف زمان CT بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها قربانی شدند و عضله دوقولوی آنها برای تجزیه و تحلیل های آزمایشگاهی ذخیره شد. یافته ها: پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در مقادیر SIRT3 بین گروه های HIIT و کنترل و CT و کنترل (کنترلhttps://spj.ssrc.ac.ir/article_2206_58c2d52f537bc4cefb7a9dc3f37dda99.pdfپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)فیزیولوژی ورزشی2322-164X145520221122The effect of short- and long-term exercise courses on memory impairment induced by ethidium bromide injection in the hippocampus of the brain of male ratsتاثیر دورههای ورزش کوتاه و بلندمدت بر اختلال حافظه ناشی از تزریق اتیدیوم بروماید در هیپوکامپ مغز موش صحرایی نر7194333610.22089/spj.2022.12871.2193FAمعصومهملکیگروه زیست شناسی جانوری، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، تبریز ، ایران0000-0002-4966-2713حمیراحاتمی نعمتیگروه زیست شناسی جانوری، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، تبریز ، ایران0000-0003-2940-2671حاتماحمدیگروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران0000-0001-5435-1920سیمانصریگروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران0000-0001-7849-6315Journal Article20220711Objectives: Multiple sclerosis is the most common non-traumatic debilitating disease that affects the memory of affected people in addition to motor disabilities. The aim of this study was to investigate the effects of improving short- and long-term exercise on spatial memory impairment induced by ethidium bromide injection in the CA region of the hippocampus of male rats.<br />Materials & Methods: This study was performed on seven groups of 7 male rats with an average age of 10 weeks and a weight range of 200±50 grams, including: control group, sham group, ethidium bromide group, two groups under short and long term exercise and two ethidium bromide + exercise experimental groups. Morris water maze was used to measure spatial memory.<br />Results: Injection of 3 μl of ethidium bromide 0.01 into the CA1 region of the hippocampus on the third to fifth days of experiments reduced spatial memory-related parameters (P < 0.05). In addition, applying of short and long-term exercise courses was able to improve the parameters of elapsed time (P < 0.05) and distance traveled (P < 0.05) to find the platform in the third to fifth days of the experiment due to the effect of ethidium bromide in the Morris water maze.<br />Conclusions: Despite the beneficial effect of exercise on improving the memory of rats, the results of the study showed that, short-term exercise course has a greater effect on improving the memory of poisoned rats induced by ethidium bromide injection in a 7-day period than long-term exercise.اهداف: بیماری مالتیپلاسکلروزیس شایعترین بیماری ناتوان کننده غیرتروماتیکی است که بجز ناتوانایی های حرکتی، حافظه افراد مبتلا را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات بهبود دهندهی اعمال دورههای ورزش کوتاه و بلندمدت بر اختلال حافظهی فضایی ناشی از تزریق اتیدیوم بروماید در ناحیه CAهیپوکامپ رتهای نر است. <br />مواد و روشها: این مطالعه بر روی هفت گروه 7 تایی از موشهای صحرایی نر با میانگین سنی 10 هفته و محدوده وزنی50±200 گرم شامل: گروه کنترل، گروه شاهد،گروه اتیدیوم بروماید، دوگروه تحت ورزش کوتاه و بلند مدت و دوگروه آزمایشی اتیدیوم بروماید+ ورزش صورت گرفت. از ماز آبی موریس به منظور تست حافظهی فضایی استفاده شد<br />یافتهها: تزریق 3 میکرولیتر اتیدیوم بروماید01/0 به ناحیه CA1 هیپوکامپ در روزهای سوم تا پنجم آزمایش موجب کاهش پارامترهای مرتبط با حافظه فضایی شد)05/0>P (. علاوه بر این، اعمال دورههای ورزش کوتاه و بلندمدت، قادر به بهبود پارامترهای زمان سپری شده (05/0>P) و مسافت طی شده (05/0>P) برای یافتن سکو در روزهای سوم تا پنجم آزمایش ناشی از اثر اتیدیوم بروماید در ماز آبی موریس شد.<br />نتیجهگیری: علیرغم اثر مفید ورزش بر بهبودی حافظهی رتها، نتایج مطالعه نشان داد که دورهی ورزش کوتاه مدت نسبت به ورزش بلندمدت اثر بیشتری در بهبود حافظهی رتهای مسموم شده ناشی از تزریق اتیدیوم بروماید در یک دورهی 7 روزه دارد.https://spj.ssrc.ac.ir/article_3336_8eba8cd26848d8ce20f0b8e2ccce732a.pdfپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)فیزیولوژی ورزشی2322-164X145520221122Developing and Updating Physical Fitness Norm for Men and Women Aged 18-60 Years of Ardabil Provinceتدوین و به روز رسانی هنجار آمادگی جسمانی مردان و زنان 60-18 سال استان اردبیل95130350410.22089/spj.2021.10008.2110FAمعرفتسیاهکوهیانمحقق اردبیلی0000-0002-1609-3833لطفعلیبلبلیدانشگاه محقق اردبیلی0000000279814343رقیهافروندهاستادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانآمنهپوررحیمدانشگاه محقق اردبیلیحمیدمحبیدانشگاه گیلانرضوانشمسیدانشگاه محقق اردبیلیمحسننوریاندانشگاه محقق اردبیلیخلیلعونیمحقق اردبیلیمریمنوریمحقق اردبیلیمارالسیاه کوهیاندانشگاه محقق اردبیلیامیدیوسفی بیله سوارمحقق اردبیلیJournal Article20210216The purpose of this study was to developing and updating physical fitness norm for men and women aged 18-60 years of Ardabil province. In this descriptive cross-sectional study, 400 men and 400 women aged 18-60 years old with a mean age of 28.16 years, from different regions of Ardabil were recruited by cluster and random sampling and divided into different age classes. In this study, body mass index (BMI), waist to hip ratio (WHR), fat percentage, cardio-respiratory fitness, strength of hands (hand grip) with a hand dynamometer, Endurance of shoulder girdle muscles (modified push up), Flexibility, and endurance of abdominal muscles (curl up) measured in subjects. Descriptive statistics were used to classify data, mean, standard deviation, minimum and maximum variables. In the inferential statistics section, the Kolmogorov-Smirnov test was used to distribute the normality of the data and the independent t-test was used to examine the differences between groups. The findings of this study showed that the mean cardio respiratory fitness 44.13 ml/kg.min (men) and 39.83 ml/kg.min (women), body fat percentage 14.29 (men) and 21.94 (women), BMI 24.8 (men) and 24.2 (women), endurance of abdominal muscles 36.89 (men) and 28.20 (women), Flexibility 29.41 (men) and 29.11 (women). According to the obtained results, the physical condition of men and women in Ardabil province is in a favorable condition that the findings of the present study can be used as a reference for future research in the field of health at different ages.هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوین و به روز رسانی هنجار آمادگی جسمانی مردان و زنان 60-18 سال استان اردبیل بود. در این پژوهش، تعداد 400 مرد با میانگین سنی 07/29 سال و تعداد 400 زن با میانگین سنی 16/28 سال از 4 شهرستان استان اردبیل به شیوه خوشهای و تصادفی انتخاب و به طبقات سنی مختلف تقسیم شدند. در پژوهش حاضر، شاخص توده بدن (BMI)، نسبت دور کمر به لگن (WHR)، درصد چربی، آمادگی قلبی- تنفسی، قدرت عضلانی ایزومتریک پنجه دست با نیروسنج دستی، استقامت عضلانی کمربند شانه با آزمون شنا، انعطافپذیری و استقامت عضلانی شکم اندازهگیری شد. از آمار توصیفی برای دستهبندی دادهها، میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر متغیّرها مورد سنجش قرار گرفت و در قسمت آمار استنباطی هم برای توزیع نرمال بودن دادهها از آزمون کلموگروف-اسمیرنف و برای بررسی تفاوهای بین گروهی از آزمون آماری T مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین استقامت قلبی- عروقی مردان 13/44 میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، و برای زنان هم 83/39 میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه،درصد چربی مردان برابر با 29/14 و زنان 94/21، شاخص توده بدنی مردان 8/24 کیلوگرم بر مترمربع، زنان 2/24 کیلوگرم بر مترمربع، استقامت عضلانی شکم مردان برابر با 89/36 و زنان 20/28، انعطاف پذیری مردان 41/29 و انعطافپذیری زنان 11/29 سانتیمتر بود. با توجه به نتایج بدست آمده، وضعیت آمادگی جسمانی زنان و مردان استان اردبیل در شرایط مطلوبی هست که یافتههای منتج از پژوهش حاضر میتواند به عنوان مرجعی برای پژوهشهای آینده در حوزه سلامتی در سنین مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.https://spj.ssrc.ac.ir/article_3504_785abcd4e69fee9398f6f1c70d17d40c.pdfپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)فیزیولوژی ورزشی2322-164X145520221122The effect of endurance training on gene and protein expression of TGFβ and integrin in the liver of male rat diabeticتاثیر تمرین استقامتی بر بیان ژن و پروتئین فاکتور رشد تغییر شکل دهنده بتا و اینتگرین کبد رت های نر مبتلا به دیابت131150286210.22089/spj.2022.11166.2156FAعلیلطیف محمدگروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران0000-0002-5222-6621روح الهحق شناسگروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران0000-0002-0560-6306Journal Article20210816Diabetes is a syndrome of metabolic that courses of chronic hyperglycemia, stress oxidative and inflammation. The aimed this study was to investigate the effect of endurance training on gene expression of transforming growth factor Beta (TGFβ) and integrin in the liver of male rat diabetics. In this experimental study, 32 male Wistar rats were randomly divided into 4 groups of 8 per groups: diabetes (D), control (C), exercise (E) and diabetes and exercise (ED). Then 16 rats got infected with diabetes by STZ injection. Groups E and ED performed aerobic exercise protocol five sessions per week for eight weeks. Then, liver tissue was extracted, and gene expression were measured using RT-PCR and protein expression of TGFβ and integrin were measured using immunohistochemistry and western blotting methods respectively. RNA was calculated using the formula 2-δδCT and the data were analyzed using ANOVA. The results showed that the gene and protein expression of TGFβ in group D was significantly higher than group C and the protein expression of TGFβ in group ED was significantly reduced compared to group D but was still significantly higher than group C (P<0.001). Also in group E, TGFB protein expression decreased significantly compared to group C (P<0.001). Gene expression of integrin was significantly higher in groups D and ED than group C and its protein expression were significantly lower (P<0.001). Finally, the findings showed that early in diabetes, increased TGFβ protein expression in liver tissue and decreased integrin and endurance training reverses these changes.دیابت یک اختلال متابولیکی است که موجب استرس اکسیداتیو و التهاب می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ژن و پروتئین فاکتور رشد تغییر شکل دهنده بتا (TGFβ) و اینتگرین کبد رت های نر دیابتی است. در این مطالعه تجربی، 32 سر رت نر، به طور تصادفی به 4 گروه 8 تایی: دیابت(D)، کنترل(C)، تمرین(E) و دیابت+تمرین(ED) تقسیم شدند. 16 سر از رت ها، با تزریق استرپتوزوسین (STZ) به دیابت مبتلا شدند. گروه E و گروه ED به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته، پروتکل تمرین هوازی را اجرا کردند. سپس بافت کبد استخراج، و از روش RT-PCR، برای سنجش بیان ژن و از روش های ایمونوهیستوشیمی و وسترن بلات، به ترتیب برای بیان پروتئین TGFβ و اینتگرین استفاده شد. میزان RNA با استفاده از فرمول-δδCT2 محاسبه و داده ها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بیان ژن و پروتئین TGFβ در گروه D به طور معناداری بیشتر از گروه C بود و بیان پروتئین TGFβ در گروه ED به طور معناداری نسبت به گروه D کاهش یافت، اما همچنان نسبت به گروه C بالاتر بود (P<0.001). بیان ژن اینتگرین در گروه D و ED نسبت به گروه C به طور معناداری بیشتر بود و بیان پروتئین آن به طور معناداری کمتر بود (p<0.001). در نهایت یافته ها نشان دادند که ابتلا به دیابت، بیان پروتئین TGFβ را در بافت کبد افزایش و اینتگرین را کاهش می هد و تمرین استقامتی این تغییرات را برعکس می کند.https://spj.ssrc.ac.ir/article_2862_ccc050f2d01ac05e5ee9ceff4f033b4a.pdfپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی(وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری)فیزیولوژی ورزشی2322-164X145520221122Effects of two types of acute resistance exercise with high intensity and volume on α2bβ3 receptor, and platelet function and activation in healthy individualsتاثیر دو نوع فعالیت مقاومتی حاد با شدت و حجم بالا برگیرنده α2bβ3، و شاخصهای عملکرد و فعالیت پلاکتی در افراد سالم151170304210.22089/spj.2022.12281.2179FAزهراابراهیمیگروه علوم زیستی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانسجاداحمدی زادگروه علوم زیستی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران0000-0001-5859-3556علیرضافارسی نژادمرکز جامع سلول درمانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانمحمدحسینمحمدیمرکز تحقیقات HSCT ، گروه آزمایش خون و بانکداری خون، وابسته به دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانJournal Article20220214The aim of this study was to investigate the effect of two types of resistance exercises of high volume (HV) and high intensity (HI) on α2bβ3 receptor, and markers of platelet activation and function. Among the volunteers, 10 individuals familiar with resistance training (6 women and 4 men; age, 28±5 years; weight, 67.1± 10.7 kg; height, 168±9 cm) performed two resistance exercises of HV and HI including 5 exercises. In HV protocol subjects performed 4 sets of 10-12 repetitions at 70% of 1RM with 1 min rest between sets and exercises and in HI protocol subjects performed 4 sets of 3-5 repetitions at 90% of 1RM with 3 min rest between sets and exercises. Blood samples were taken before, immediately after exercise and after 30 min recovery for measuring PDW, PLT, MPV, PAC1, CD41a, CD42b and CD62p. Data were analyzed using two-way repeated measures of ANOVA. Significant increases in blood lactate levels, PLT following resistance exercise were higher in response to HI protocol were higher than HV protocol. The results showed a significant decrease in CD41a (α2bβ3 receptor) and CD42b, and a significant increase in PAC1 and CD62p (p<0.05). Changes in CD41a, CD62p, and PAC1 were higher following HI than the HV protocol (p<0.05). Based on the findings of present study it could be concluded that α2bβ3 receptor, markers of platelet activation and function change in response to resistance exercise and that intensity of resistance exercise is more effective than volume of exercise.هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر دو نوع فعالیت مقاومتی با حجم بالا (HV) و شدت بالا (HI) بر شاخصهای فعالیت و عملکرد پلاکتی بود. ده فرد آشنا به تمرینات مقاومتی (6 زن و 4 مرد، سن 5±28 سال، وزن 7/10±1/67 کیلوگرم، قد 9±168 سانتیمتر)، دو جلسه فعالیت مقاومتی HV و HI شامل 5 حرکت را اجرا نمودند. در پروتکل HV هر حرکت در 4 ست 12- 10 تکراری با وزنه معادل 70 درصد 1RM با فواصل استراحتی یکدقیقهای بین حرکات و ستها و در پروتکل HI هر حرکت در 4 ست 5- 3 تکراری با وزنه معادل 90 درصد 1RM با فواصل استراحتی سهدقیقهای بین حرکات و ستها انجام شد. نمونههای خونی قبل، بلافاصله پس از فعالیت و بعد از ۳۰ دقیقه ریکاوری، بهمنظور اندازهگیری MPV، PLT، PDW، PAC1، CD41a (GPIbα)، CD42b (GPIIbIIa) و CD62p از ورید بازویی گرفتهشد. داده ها با استفاده داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مکرر دوطرفه تحلیل شدند. افزایش معنیدار سطوح لاکتات خون، PLT و PDW به دنبال پروتکل HI بیشتر از پروتکل HV بود (p<0.05). تحلیل آماری داده ها کاهش معنیدار CD41a (گیرنده α2bβ3) و CD42b و افزایش معنیدار PAC1 و CD62p را متعاقب فعالیت مقاومتی نشان داد (p<0.05). این تغییرات برای CD41a، CD62p و PAC1 متعاقب پروتکل HI بهطور معنیداری بیشتر از پروتکل HV بود (p<0.05). براساس یافتههای تحقیق حاضر میتوان نتیجهگیری نمود که گیرنده α2bβ3، متغیرهای فعالیت و عملکرد پلاکتی بهدنبال فعالیت مقاومتی تغییر میکنند و تغییرات این متغیرها بیشتر تحت تاثیر شدت فعالیت مقاومتی است تا حجم.https://spj.ssrc.ac.ir/article_3042_8c7226e669528c3ac54e049d141070f9.pdf