با توجه به اثر آنتیاکسیدانی ورزش و گیاه گزنه،هدف این مطالعه بررسی شش هفتهای این مداخلات بر تغییرات قندخون و سلولهاینکروتیک در ناحیۀ CA3 هیپوکامپموشهایدیابتی نوع یک بود.در این مطالعه 76 سر موش نژاد ویستار به گروههای سالم (کنترل،تمرین،گزنه وتمرین-گزنه) و دیابت (کنترل،تمرین،گزنه و تمرین-گزنه) تقسیم شدند. دیابت با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (45 میلیگرم/کیلوگرم) القا شد و 48 ساعت پس از تزریق، قندخونبیشتراز 300 میلیگرم در دسیلیتر ملاک تأیید دیابت بود.پس از تأییدشدن دیابت، پروتکل تمرین استقامتی با شدت متوسط (پنج روز/هفته) و گاواژ روزانۀ عصارۀ هیدروالکلی گزنه به مقدار 50 میلیگرم/کیلوگرم، بهمدت شش هفته اجرا شد. چهلوهشت ساعت پس از آخرین جلسه، موشها قربانی شدند و بافت هیپوکامپ خارج شدو سپسدرفرمالین 10 درصد برای رنگآمیزی کریزیل ویوله برای شمارش سلولهای نکروتیک قراردادهشدند. دادهها با آزمونهای آنالیز واریانس آنوا و کروسکال والیس و با استفاده از آزمون تعقیبی بونفرونی درسطح معناداری (α = 0.05) تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها نشان داد که شش هفته تمرین استقامتی و مصرف عصارۀ گزنه سبب کاهش معنادار غلظت قنـدخون گـروههای دیـابت-تمـرین (P = 0.001)، دیـابت-گزنه (P = 0.001) و دیـابت-تمرین-گزنه (P = 0.001) در مقایسه با گروهدیابت-کنترل شد. بهعلاوه بین گروههای دیابت-گزنه و دیابت-تمرین-گزنه (P = 0.001) و دیابت-گزنه با دیابت-تمرین (P = 0.002) تفاوت معنادار مشاهده شد. همچنین تعامل تمرین استقامتی و مصرف عصارۀ گزنه باعث کاهش معنادار تعداد سلولهای نکروتیک در گروه دیابت-تمرین-گزنه در مقایسه با گروهدیابت-کنترل شد(P = 0.029)؛ درنتیجه شش هفته تمرین استقامتی و مصرف عصارۀ هیدروالکلی گزنه میتواند اثر محافظتی بر جلوگیری از نکروزشدن سلولهای منطقۀ CA3 هیپوکامپ موش دیابتی داشته باشد.