بررسی ارتباط ترکیب بدن با طرحواره ناسازگار اولیه در افراد فعال

اهداف: پژوهش حاضر با هدفبررسی ارتباط ترکیب بدن با طرحواره ناسازگار اولیه در افراد فعال بود. مواد و روش‌ها: روش اجرای این پژوهش، از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه‌ی آماری این پژوهش را ورزشکاران زن و مرد (3027=n) رشتههای مختلف ورزشی با ترکیب بدنی متفاوت استان گلستان تشکیل دادند که با استفاده از جدول مورگان 400 نفر به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه طرح‌واره یانگ فرم کوتاه (YSQ-S) (1998)، از پرسشنامه خود کنترلی تانجی (2004) و شاخص توده بدنی اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که خودکنترلی و طرحواره غالب افراد فعال با ترکیب بدن مختلف نسبت به توزیع نرمال تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). بین طرحواره ناسازگار اولیه با خودکنترلی و شاخص توده بدنی متفاوت رابطه معناداری وجود دارد (01/0>p). با این حال، رابطه بین طرحواره و خودکنترلی در افراد چاق و اضافه وزن مثبت است ولی در افراد متناسب و لاغر منفی به دست آمده است (01/0>p). همچنین بین شاخص توده بدنی با طرحواره و خودکنترلی افراد چاق و لاغر رابطه مثبت وجود دارد درحالی که بین شاخص توده بدنی با خودکنترلی افراد دارای اضافه وزن و نیز بین شاخص توده بدنی و طرحواره افراد متناسب رابطه منفی وجود دارد. نتیجه‌گیری: بنابراین تحلیل کلی این نتایج اهمیت مداخلات روان‌شناختی در مدیریت وزن را برجسته می‌کند. به طور خاص، تفاوت‌های جنسیتی و وضعیت ترکیب بدنی نقش مهمی در نحوه‌ی تعامل افراد با ورزش به‌عنوان یک فعالیت برای سلامتی دارند.