تاثیر تمرین به شیوه فعالیت های ورزشی میان وعده ای شدید بر آمادگی قلبی-تنفسی: یک مرور نظام مند

هدف: در مطالعه حاضر، «اسنک‌های فعالیت ورزشی» شامل انجام وهله‌های بسیار کوتاه (کمتر از یک دقیقه) و شدید فعالیت بدنی به صورت پراکنده در طول روز تعریف شد. با وجود رشد فزاینده مطالعات در این زمینه، هنوز شواهد نظام‌مند و یکپارچه‌ای درباره اثر آن‌ها بر آمادگی قلبی-تنفسی وجود ندارد. این مطالعه با هدف پر کردن این خلأ و مرور نظام‌مند شواهد موجود طراحی شد.
مواد و روش‌ها: این مرور نظام مند بر اساس دستورالعمل PRISMA 2020 و با ثبت پروتکل در سامانه PROSPERO (کد ثبت: CRD420251081118) انجام شد. جستجو در پایگاه های بین المللی پاب مد، اسکاپوس، web of science، گوگل اسکولار و پایگاه های داخلی مگیران و جهاد دانشگاهی بدون محدودیت زمانی تا ژوئن ۲۰۲۵ انجام شد. از 1070 مقاله شناسایی‌شده، ۹ مطالعه با مجموع ۲۳۲ شرکت‌کننده (18 تا 59 سال) واجد شرایط ورود بودند (ملاک‌های ورود بر اساس چارچوب PICOS تعریف شدند). غربالگری و ارزیابی کیفیت توسط دو پژوهشگر مستقل صورت پذیرفت.
یافته‌ها: اجرای پروتکل‌های اسنک فعالیت ورزشی (۳ تا ۶ وهله فعالیت شدید ۲۰ تا ۳۰ ثانیه‌ای، سه بار در هفته به‌مدت ۶ تا ۸ هفته) باعث بهبود معنی‌دار VO₂max/VO₂peak(در بازه 4٪ تا 27٪) در جمعیت‌های متنوع شد. همچنین، این شیوه نسبت به تمرینات تداومی با شدت متوسط، عملکرد بهتری در ارتقای آمادگی قلبی-تنفسی داشت.
نتیجه‌گیری: یافته ها نشان می دهند که اجرای اسنک های فعالیت ورزشی با شدت بالا، در قالب چند وهله کوتاه و پراکنده در طول روز، رویکردی مؤثر، ساده و قابل ادغام در زندگی روزمره برای بهبود آمادگی قلبی-تنفسی هستند.