تاثیر تمرین تناوبی خیلی شدید بر وضعیت التهابی و اکسیدانی بافت هایپوکمپ موش های صحرایی مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه نارسایی قلبی) (HF بیماری پیشرونده ست و افزایش التهاب سیستمیک ،التهاب عصبی واسترس اکسایشی همراه است. هرچند التهاب عصبی در انسان و جوندگان مبتلا به HF رخ می‌دهد، اما بسترهای زمینه ساز آن در نقص‌های شناختی HF به طور کامل معلوم نیست. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) بر سایتوکاین‌های التهابی و ضد التهابی (IL-1β وIL-10)، وضعیت اکسیدانی و آنتی اکسیدانی (SOD و MDA) هایپوکمپ موش‌های صحرایی مبتلا به نارسایی قلبی بود.
روش‌ها: در این مطالعه ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 250 تا 300 گرم، تصادفی به ۳ گروه شامل سالم (H)، نارسایی قلبی (HF) و نارسایی قلبی و تمرین تناوبی خیلی شدید (HFT)تقسیم شدند. نارسایی قلبی با تزریق ایزوپروترنول القا شد. پس از پایان ۸ هفته HIIT، بافت هایپوکمپ برداشته شد و مقادیر بافتی IL-1β ،IL-10، SOD و MDA به روش الایزا سنجیده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد مقادیر بافتی MDA و IL-1β گروه HF در مقایسه به گروه H افزایش یافت درحالی که مقادیر SOD و IL-10 در مقایسه با گروه H کاهش یافت (P<0.01). هشت هفته HIIT باعث کاهش مقادیر MDA و IL-1β و افزایش مقادیر SOD و IL-10 در مقایسه با گروه HF شد (P<0.05).
نتیجه گیری: ۸ هفته HIIT تعادل عوامل التهابی، ضد التهابی و وضعیت آنتی اکسیدانی را در هایپوکمپ موش‌های های مبتلا به نارسایی قلبی را بهتر کرده است. کاهش وضعیت التهابی، اکسیدانی و افزایش ضد التهاب و انتی اکسیدان در تعدیل التهاب عصبی ناشی از نارسایی قلبی موثر می باشد.