نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد دانشگاه اصفهان*
2 دانشیار دانشگاه اصفهان
چکیده
در این پژوهش نسخة فارسی آزمون سخن گفتن طراحی و مشخصات روانسنجی برای برآورد آستانة تهویهای دختران سالم بررسی شد. سه گروه 19 نفری دانشجوی دختر سالم به صورت لایهای هدفدار (با توان هوازی کم، متوسط، و زیاد) انتخاب شدند. آنها پس از امضای رضایتنامة آگاهانه، به فاصلة تقریبی یک هفته در دو نوبت آزمون واماندهساز فزایندة هوازی روی تردمیل شرکت کردند. در نوبت اول آزمون سخن گفتن و در نوبت دوم آزمون تحلیل گازی اجرا شد که در نوبت دوم شاخصهای vo2max، vco2، و نسبت تبادل تنفسی اندازهگیری شد. توسط نرم افزارSPSS تحلیلهای آماری از طریق تحلیل واریانس یکطرفه انجام شد. یافتهها حاکی از آن بود که سه گروه از حیث VO2max تفاوتمعنادار داشتند0.01)≥P و32.44≥ (54 و 2)F). با این وجود، در آستانة بیهوازی شاخصهای ضربان، مقیاس بورگ و سخن گفتن در سه گروه به ترتیب برابر با 10±177 ضربان، 2±15 درجه، و 2±24کلمه در 30 ثانیه بود. در مرحلة بیهوازی نیز مقادیر فوق همچنان در سه گروه معادل و به ترتیب به7±193 ضربان، 1±18 درجه و 2±22 کلمه در 30 ثانیه رسید. نتایج نشان داد عملکرد آزمون سخن گفتن در آستانة تهویهای و مرحلة بیهوازی مشابه با آزمونهای ضربان و بورگ است. رابطة آزمون سخن گفتن با فشار کار یک رابطة خطی معکوس بود. 24 کلمه و بیشتر نشان از فعالیت در مرحلة هوازی و 22 کلمه و کمتر نشان از فعالیت در مرحلة بیهوازی داشت. با توجه به انحراف استاندارد این آزمون نتایج برای همه یکسان نیست و برای هر کس باید با تمرین بدست آید.
کلیدواژهها